نویسندگان
چکیده
تصمیم جدی اسراییل برای دست یابی به توان اتمی به قریب پنجاه سال پیش یعنی دوران شکلگیری این کشور در سال 1948 بازمی گردد.برای اسرائیل داشتن سلاح هستهای ضامن بقای ملی و منطقه در مقابل کشورهای همسایه که موجودیتش را به رسمیت نمی شناسند رژیم صهیونیستی در سرزمینی کوچک اصرار بر حفظ این تسلیحات دارد برای ورود به مذاکرات خلع سلاح این رژیم تضمینی بلند مدت مطالبه میکند در برابر تهدیدات و جلوگیری از گسترش حملات تسلیحات کشتار جمعی و معتقدند از لحاظ نظامی شکست نخواهند خورد و شکست از راه سیاسی خواهد بود. حال این سوال مطرح می شود که امکان تلاش برای خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای با وجود سلاح هسته ای اسرائیل تا چه میزان ممکن پذیر است؟ یافته ها نشان میدهد که داشتن سلاح هسته ای برای اسرائیل و عدم داشتن سلاح هسته ای برای کشورهای خاورمیانه با یک رویکرد تناقض آمیز و توجیه امنیت جویی برای اسرائیل از سوی حامیان اسرائیل مطرح میشود بنابراین مهمترین معضل منطقه خاورمیانه دوگانگی برداشت امنیت نسبت به خارومیانه است.
کلیدواژهها